Słowem na dziś jest आशिक्षा āśikṣā (f.) ‘chęć nauki’
I jak już jesteśmy przy ‘chęci nauki’, to przyjrzyjmy się ochoczo przedrostkowi ‘ā आ’. Długie ā oznacza, że coś zostało osiągnięte lub jest ku temu dążenie. Przykładowo wyraz ‘nanda’ znaczy ‘radość, zadowolenie, przyjemość’, a z przedrostkiem ā आ daje słowo 'ānanda' - ‘czystą radość, nieziemską radość’ - jeden z boskich atrybutów. Z kolei 'ananda' z krótkim ‘a’ jako przedrostkiem równa się ‘braku radości’, ponieważ krótkie ‘a अ’ dodawane na początku wyrazu jest zaprzeczeniem (np. sat सत् ‘prawda’, asat असत् ‘nieprawda’).
Tak przy okazji: ze słowem 'ānanda' mylone jest często podobne w brzmieniu słowo ‘ananta’ czyli ‘nieskończony’. Tutaj z kolei mamy przedrostek ‘an’ + ‘anta’, gdzie ‘an’ jest zaprzeczeniem, a ‘anta’ znaczy ‘koniec’.
Reasumując:
1) Długie ā jest wyrazem osiągnięcia lub dążenia ku.
2) Krótkie ‘a’ i ‘an’ są zaprzeczeniem. Przed spółgłoskami używamy ‘a’. Przed samogłoskami stosujemy ‘an’.
To rozróżnienie pokazuje, że długości samogłoski nie powinniśmy ignorować ani w piśmie, ani w mowie, ponieważ ta niewielka zmiana może całkowicie zmienić znaczenie słowa.