धूमज्योतिःसलिलमरुतां संनिपातः क्व मेघः |
dhūmajyotiḥsalilamarutāṃ saṃnipātaḥ kva meghaḥ
Czymże chmura? Mgły, światła, wody i wiatru mieszanką.
'Meghadūta' Kālidāsa
megha मेघ
(m.) masywna chmura deszczowa, monsunowa, bohaterka utworu 'Meghadūta' Kālidāsy
- vārida वारिद (m.) chmura deszczowa, dosł. wododajna (vāri woda, da dająca)
- udadhi उदधि (m.) chmura, dosł. "zawierająca wodę"; w klasycznym sanskrycie słowo to oznacza tylko morze lub ocean
- kaṃdhara कंधर (m.) chmura, dosł. "dzierżąca, niosąca wodę" : kam कम् (woda) + dhara धर (niosący, dzierżący). Innym znaczeniem tego słowa jest "szyja", ponieważ kam कम् oznacza również głowę, a głowę dzierży szyja.
- abhra अभ्र (czasami abbhra अब्भ्र) (n.) "niosąca wodę" - chmura, chmura burzowa, deszczowa, deszczowa pogoda, niebo, atmosfera.
nirabhra निरभ्र (mfn.) bezchmurny
anabhraka अनभ्रक (m.pl.) bezchmurny - jīmūta जीमूत (m.) chmura
- nabhas नभस् (n.) mgła, chmura monsunowa, para, pochmurne niebo, atmosfera; eter (jako żywioł); miesiąc w porze deszczowej.
- nabhogaja नभोगज (m.) „niebiański słoń”, chmura
- jalamuc जलमुच् (m.) chmura dżdżysta
- jalada जलद (m.) chmura deszczowa, dająca (‘da’) wodę (‘jala’)
- ghana घन (m.) gęsta chmura, ciężki obłok
- toyavāha तोयवाह (m.) chmura deszczowa
- payodhara पयोधर (m.) ts., dosł. 'niosąca picie'
- khapuṣpa खपुष्प (n.) poet. ‘niebiański kwiat’
- stanayitnu स्तनयित्नु (m.) chmura burzowa, grzmot
- balāhaka बलाहक lub valāhaka वलाहक (m.) deszcz lub chmura burzowa, jakakolwiek chmura; jedna z 7 chmur pojawiających się podczas zagłady świata MW
- mudira मुदिर (m.) chmura
- dhūmayoni धूमयोनि (m.) ‘zrodzona z mgły’, ‘zrodzona z pary’, chmura
- ratnamegha रत्नमेघ (m.) ‘drogocenna chmura’