Przed studiowaniem Bhagavadgīty często recytuje się Gītādhyānam गीताध्यानम् rodzaj modlitwy wprowadzającej ucznia w kontemplacyjny nastrój i otwierającej go na naukę. Cały tekst składa się z dziewięciu zwrotek - ślok. Śloka श्लोक to nazwa metrum w poezji, składającego się z 4 wersów (lub ćwierćwersów) po 8 sylab każdy lub 2 wersów po 16 sylab każdy.
Poniżej ósma śloka z Gītādhyānam गीताध्यानम् (2 x 16)
मूकं करोति वाचालं पङ्गुं लङ्घयते गिरिम् ।
यत्कृपा तमहं वन्दे परमानन्दम् माधवम् ॥
mūkaṃ karoti vācālaṃ paṅguṃ laṅghayate girim |
yatkṛpā tamahaṃ vande paramānandam mādhavam ||
mūkaṃ (niemego) karoti (czyni) vācālaṃ (rozmownym) paṅguṃ (kalekiego) laṅghayate (pokonującym) girim (górę) |
yat (którego) kṛpā (łaska) tam (temu) ahaṃ (ja) vande (się kłaniam) paramānandam (Najwyższej Szczęśliwości) mādhavam (Madhavie) ||
Temu się kłaniam, którego łaska niemego czyni rozmownym, kalekiego pokonującym górę, Najwyższej Szczęśliwości Madhavie.
- मूकम् mūkam ‘niemego’ → (Acc.) od मूक mūka ‘niemy’
- करोति karoti (od √ ‘kṛ’) 3 os. l. poj ‘robi, czyni’
- वाचालम् vācālam ‘rozmowny’ → (Acc.) od वाचाल vācāla (mf(आ)n.) ‘gadatliwy, rozmowny (mówi się tak również o ptakach)
- पङ्गुम् paṅgum 'kalekiego' → (Acc.) od पङ्गु paṅgu 'kaleki, chromy'
- लङ्घयते laṅghayate ‘przeskakuje, przekracza’ (od √ ‘laṅgh’‘przeskakiwać, przekraczać; wspinać się, wchodzić na; pomijać posiłki, powstrzymywać się od jedzenia, pościć’)
- गिरिम् girim ‘górę’ → (Acc.) od गिरि giri (m.) ‘góra, wzgórze, skała, wzniesienie, podwyższenie terenu’
- यत् yat (Acc. od ‘yad’) ‘którego, któremu’
- कृपा kṛpā (f.) ‘litość, czułość, współczucie, łaska’
- तम् tam (Acc. od ‘tad’) ‘temu’
- अहम् aham (Nom. od ‘asmad’) ‘ja’
- वन्दे vande ‘kłaniam się’ (od √ vand ‘wychwalać, celebrować, chwalić, wysławiać, kłaniać się, okazywać cześć, składać hołd, salutować z szacunkiem lub pokorą, czcić, wielbić, adorować’)
- परमानन्दम् paramānandam (Acc.) (parama + ānanda) ‘Najwyższej Szczęśliwości’
- माधवम् mādhavam (Acc.) ‘Madhavie’; przydomek Kṛṣṇy


