-
khaga खग (m.) - ptak/ dosł. poruszający się ('ga') w przestworzach ('kha')
-
pakṣi पक्षि (m.) - ptak/ skrzydlaty
-
vayas वयस् (m.) - ptak/ jakiekolwiek zwierzę ze skrzydłami
-
vihaga विहग (m.) - ptak/ dosł. przemierzający niebo, poruszający się po niebie
-
śakuni शकुनि (m.) - ptak/ szczególnie duży ptak
मम स्वप्ने अहं पक्षिः इव मम गृहस्य उपरि उड्डयन्ती आसम् ।
mama svapne ahaṃ pakṣiḥ iva mama gṛhasya upari uḍḍayantī āsam |
W moim śnie latałem jak ptak nad moim domem.
SOWA
- उलूक ulūka (m.)
- घूक ghūka (m.)
- कुशि kuśi (m.)
- आलु ālu (m.)
हिक्का
hikkā (f.)
czkawka, sowa
- kāka काक (m.) wrona, kruk,
- śuka शुक (m.) papuga
- kukkuṭa कुक्कुट (m.) kogut
kukkuṭī कुक्कुटी (f.) kura
āraṇyakukkuṭa आरण्यकुक्कुट (m.) dziki kogut
kṛkavākuकृकवाकु (m.) kogut, paw, jaszczurka, kameleon (dosł. wydający dźwięk 'kṛka') - kapota कपोत (m.) gołąb
rājakapota राजकपोत (m.) król gołębi - śyena श्येन (m.) sokół, orzeł, jastrząb - jakikolwiek ptak drapieżny
- garuḍa गरुड (m.) orzeł, mityczny ptak, wierzchowiec Viṣṇu विष्णु
- tittiri तित्तिरि (m.) kuropatwa
(“Pień tej nazwy dźwiękonaśladowczej ten sam, co w bałtosłowiańskiej nazwie cietrzewia, np. rosyjskiej tietieriew i litewskiej tetervas” E. Słuszkiewicz) - pika पिक (m.) kukułka Cucculus Indicus
kokila कोकिल (m.) kukułka
cātaka चातक (m.) kukułka Cucculus melanoleucus - mayūra मयूर (m.) paw
kekin केकिन् (m.) paw (nazwa pochodzi od słowa kekā (f.) केका oznaczającego dźwięk/ zawodzenie pawia
kalāpin कलापिन् (m.) paw
śikhi शिखि (m.) paw (dosł. czubiasty)
barhin बर्हिन् (m.) paw - od barha बर्ह (n.) pawie pióro - gṛdhra गृध्र (m.) sęp
- rājahaṃsa राजहंस (m.) flaming
- marāla मराल (m.) rodzaj gęsi, kaczki, flaminga
- jatukā जतुका (f.) nietoperz
- cakora चकोर (m.) kuropatwa Perdix Rufa, w legendach to ptak żywiący się promieniami księżyca, gdy natrafi na zatrute pożywienie jego oczy stają się czerwone.
- cakravāka चक्रवाक (m.) Anas Casarca, Taddorna Ferruginea kazarka rdzawa, rodzaj kaczki; ptaki te przedstawiane są w poezji sanskryckiej jako pary rozdzielone nocą, stojące na przeciwległych brzegach jezior lub rzek i tęsknie nawołujące się w ciemnościach.
- haṃsa हंस (m.) gęś, gąsior, łabędź, flaming lub inny wodny ptak, symbolizuje transformację, duszę. W Rgvedzie ptak ten opisany jest jako zdolny do wyseparowania Somy zmieszanej z wodą, w literaturze późniejszej oddziela mleko od wody; jest pojazdem Aśvinów, towarzyszem Saraswatī. Haṃsa to również określenie samoistnie wypowiadającej się dwusylabowej mantry, dźwięku oddechu - wdechu i wydechu.
- baka बक, vaka वक (m.) czapla / żuraw
- krauñca क्रौञ्च (mfn.) kulik (gatunek dużego ptaka brodzącego)
- varaṭā वरटा (f.) gęś
- vartaka वर्तक (m.) przepiórka
- kādamba कादम्ब (m.) kaczka
- caṭaka चटक (f.) wróbel
- ūṣṭrapakṣī ऊष्ट्रपक्षी (m.) struś
- śatacchada शतच्छद (m.) dzięcioł, Picus Bengalensis
- jalakukkuṭī जलकुक्कुटी (f.) mewa śmieszka
- mīnaraṅga मीनरङ्ग (m.) zimorodek
वरमद्य कपोतः श्वो मयूरात् |
varamadya kapotaḥ śvo mayūrāt |
'lepszy dziś gołąb niż jutro paw'
(czyli 'lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu')